Beren en Badlands

Op het programma voor vandaag staat een bezoek aan Badlands. Omdat dat met de middagzon het mooiste is hebben we de ochtend vrij.
Nou ja, vrij. Op vakantie willen manlief en ik elke seconde benutten maar dochterlief wil een ochtendje vrij. Van haar ouders wel te verstaan.
Manlief en ik vertrekken om 8.00 uur richting Bearcountry.
Bear country is een particulier initiatief van een echtpaar dat gek was op beren. Samen met hun 7 kinderen zetten ze een wild-life-park op met als stralend middelpunt DE BEER.
Ik denk dat ze er wel 200 hebben lopen.
Maar niet alleen beren trekken onze aandacht. Ook wolven, bighornsheeps, wapities en nog wat ander grut zijn te mooi om voorbij te rijden.
We sluiten af bij de berencrêche. Negen berenwelpjes spelen op een apart veld. Zitten elkaar achterna, stoeien met elkaar, klimmen in bomen en duikelen kopje.
Een overload aan cuteness.
Als de welpen moe worden is het voor ons tijd om op huis aan te gaan.

We doen boodschappen, dit ouwetje doet een dutje, we lunchen en dan is het tijd om naar de Badlands te gaan.
De Badlands zijn ontstaan door water- en winderosie van lagen sediment. De Badlands zijn een droog gebied met weinig frequente, maar erg heftige neerslag. Natuurlijk valt die plons water op ons hoofd als we net buiten de auto zijn. Er is weinig begroeiing en de rotsen zijn poreus. Daardoor zijn de hellingen steil, met losse, droge aarde, gladde klei en diep zand.
In de bergen zijn veel fossielen terug gevonden.
De bergen van de Badlands zijn zeer fraai. Mooie vormen en kleuren.
Hier leven op de grasvelden tussen de bergen honderden prairiehondjes. We hebben zowel een groep vrouwelijke als mannelijke bighornsheeps gespot en ook vogeltjes die wij niet kennen in Nederland.
Eenmaal thuis op de bank een zoektocht naar dit zwarte vogeltje met rood op de top van zijn vleugels. Zijn schouders zeg maar.
Tot nu toe kom ik uit op een eupaletspreeuw.