Op bezoek bij de presidenten

Al vanaf het moment dat Gwen wist dat zij naar Amerika ging wilde ze heel graag naar Mount Rushmore. Waarom kon ze niet verklaren, ze wilde die berg gewoon graag zien.
Tijdens de eerste roadtrip van man- en dochterlief viel die berg buiten het rondje.
Maar nu, anno 2022 gaat het eindelijk gebeuren. Gwen gaat op bezoek bij
Mount Rushmore (volledig: Mount Rushmore National Memorial) is een Amerikaans monument, gelegen in de Black Hills nabij Keystone, South Dakota. Het toont 18 meter hoge, uit graniet gehakte portretten van vier Amerikaanse presidenten: George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln. Het monument herdenkt de geboorte, groei en ontwikkeling van de Verenigde Staten.
Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw en om 9.00 uur stappen wij in onze monstertruck op weg naar de bergen.
Als we om half 10 aankomen is het al best druk. 's Ochtends staat de zon mooi op de gezichten en met de blauwe lucht erachter worden de 4 uit steen gehouwen gezichten een waar kunstwerk.
Gwen wil nog even het souvenirswinkeltje ter grote van een warenhuis in.
Tsja, een sweater met 4 kerels op je voorgevel is een echte must-have.
's Avonds lees ik nog wat na over dit beeldhouwwerk en tot mijn stomme verbazing is dit begin 1900 gewoon bedacht om toeristen naar de omgeving te trekken. Dat trucje heeft overigens goed gewerkt.

Via de Black Hills rijden we naar Deadwood, een plaatsje in de bergen dat zijn oorsprong vindt in de goudmijnen.
De goudkoorts trekt veel goudzoekers naar het stadje wat al gauw het wilde westen van de omgeving wordt.
We eten in een saloon, lopen door de hoofdstraat en zwaaien naar de dames van plezier (paspoppen) die boven een gokhuis in het raamkozijn hun klanten proberen te verleiden.
Daarna rijden we via een mooie canyon weer richting ons tijdelijk huis.
Vooral Gwen en ik hebben nog last van een jetlag.
's Avonds vroeger naar bed betekent voor 6 uur wakker worden voor mij.
Nu probeer ik de dag door te komen met mini-dutjes op de achterbank op de saaiere plekken van de route.
Een ding is zeker, de natuur in Amerika is zeer indrukwekkend. En als je dan een kleine lieve grondeekhoorn ziet schuifelen op de grote stoere rotsen van de Black Hills dan is ook meteen duidelijk dat Amerika een land van contrasten is.
Maar daar kom ik later op terug.